Indonesië, een vakantie tussen het reizen door;)

28 november 2016 - Canggu, Indonesië

Na twee vluchten te hebben genomen vanuit HCMC zijn we geland op Jakarta, Java. In Jakarta zijn we maar kort geweest, omdat de stad weinig te bieden had; druk, chaotisch en weinig bezienswaardigheden. Wat ons wel meteen opviel, was dat de mensen extreem (gemeend) vriendelijk waren, zonder dat ze aan je willen verdienen (dit in tegenstelling tot Vietnam).

Vanaf Jakarta hebben we een mooie treinreis gemaakt naar Yogyakarta, de culturele hoofdstad van Indonesië. Daar verbleven we in een leuke homestay midden in de jungle. Het was alleen telkens weer schrikken als je naar de buiten WC/ douche moest en niet wist welke dieren je aan zou treffen. Het nachtelijke toilet bezoek met een 30 cm grote hagedis boven je hoofd was het minst prettig.
In Yogya hebben we kennis gemaakt met de Indonesische keuken, de Warungs wel te verstaan. Dit zijn restaurantjes bij mensen thuis. Hier vind je de lekkerste en tevens goedkoopste gerechten zoals Gado Gado, Nasi Pecel, Nasi Goreng en de welbekende Saté Ayam (kip)
Verder hebben we in Yogya ongepland een koffieplantage bezocht. Via een local die ons aansprak op straat, hebben we zonder enige verwachting en enigszins argwanend de tuk-tuk gepakt richting de plantage. Uiteindelijk aangekomen, bleek dat daar de duurste koffie ter wereld wordt gemaakt, namelijk de Luwak koffie. Het proces is geweldig, een dier dat enkel op Sumatra en Java leeft "de Luwak" eet koffiebessen, poept de koffiebonen uit, die worden vervolgens gewassen en geroosterd en dat zorgt voor een unieke smaak. Door de schaarste en het unieke proces kost 1 pond Luwak koffiebonen maar liefst € 140.
Uiteraard hebben we de must sees, de Borobudur en de Prambanan in Yogya bezocht. De Borobudur hebben we met zonsopgang bezocht, wat een geweldig uitzicht gaf. Het betekende wel dat we om 3.00 uur 's nachts op moesten staan, maar het was het waard. Daarbij word je toch elke dag sowieso om 4.00 uur gewekt door de omliggende moskees, want 90% van de Javaanse bevolking is moslim. Daarbij vinden sommige moslims het nodig om extra te bidden om 3.00 uur 's nachts, zoals deze nacht, dus een wekker was achteraf gezien overbodig.
De Prambanan hebben we later op de dag bezocht met als gevolg dat het wat drukker was, ondanks het laagseizoen. We hadden namelijk de pech dat er verschillende groepen leerlingen waren die ons veel interessanter vonden dan de tempels. In het begin was het nog leuk om samen met ze op de foto te gaan en om een aantal simpele Engelse vragen te beantwoorden, maar na serieus 40 foto's verder, zijn we toch echt begonnen met het uitstippelen van vluchtroutes. Dit was overigens ook in een enkele keer in het centrum van toepassing, toen een scooterrijder al rijdend Renate een Bitchslap gaf op haar kont. Normaal blijft het bij ongegeneerd kijken door de Javaanse mannen, maar deze keer dus niet...

Na Yogyakarta hebben we een 9 uur durende treinreis naar Probolinggo gemaakt, tussen de etende locals met 3 man naast en tegenover elkaar, rechtop zittend op een harde bank. Dit was dus meteen de eerste en laatste keer dat we in de standaard klasse zouden reizen.
Probolinggo was onze uitvalsbasis om de sunrise van de Bromo vulkaan te zien, dus dat was weer midden in de nacht opstaan. Deze keer was het 2.00 uur 's nachts, wat hebben we het toch zwaar;) Na 1 uur durende rit kwamen we aan in een klein plaatsje, waar we met een 4x4 jeep naar 2600 meter hoogte werden gebracht om de sunrise te zien. Een prachtige off-road trip over het maanlandschap waarbij de driver zijn beste skills liet zien. Eenmaal aangekomen op de top was het 4 graden i.p.v. de inmiddels gewende 35 graden, maar gelukkig waren er locals die de moeite hadden genomen om eveneens vroeg op te staan waarbij we tegen een kleine vergoeding een jas konden huren. Na de sunrise te hebben gezien, hebben we middels een pittige hike de Bromo zelf beklommen. Wat erg gaaf was om op de krater van een actieve vulkaan te staan, waar je de vulkaan hoort borrelen, de zwavel ruikt en de rook ziet stijgen (zie video).
Na deze tour waren we blij dat we Probolinggo konden verlaten aangezien we de enige westerlingen waren in het plaatsje, met als gevolg dat we een hele attractie waren voor de locals en je geen fatsoenlijk restaurantje kon vinden. Daarnaast waren er vrijwel geen hotels aanwezig waardoor we in een homestay zaten pal naast een grote moskee (fucking irritant) en de kamer was dramatisch (koud water, geen dekens en handdoeken, kakkerlakken en vliegen, een wc die je moest doorspoelen met een emmer water en geen wastafel). Dennis van "3 Op Reis" zou zeggen "ook dit is reizen" en geloof ons, dit zinnetje is meerdere keren herhaald:)

Na weer een flinke reisdag zijn we (met de lokale Ferry die maar liefst €0,40 cent kostte) aangekomen in Bali, daar kon de vakantie echt beginnen;) We zijn begonnen in het noorden van Bali, in het minder toeristische Pematuran, wat bekend staat om het mooie snorkel gebied. Hier hebben we ook met Maikel afgesproken, die vanuit het zuiden kwam. De snorkeltrip was fantastisch (veel tropische vissen en prachtige koraal riffen), totdat de guide zei dat de zogeheten triggerfish behoorlijk agressief zijn en je aan kunnen vallen. De kleurrijke vissen kregen daardoor in eens een heel ander imago en bij het roepen van "triggerfish" sloeg de paniek lichtelijk toe.

Na de snorkeltrip zijn we gezamenlijk naar Ubud doorgereisd, met een stonede Bob Marley look-a-like. In Ubud hebben we een pittige mountenbiketour door de rijstvelden en het vulkaanlandschap ondernomen. Eigenlijk was het enkel uit laten rollen en als je een keer wat meer snelheid had, moest je weer wachten op een tweetal achterlijke Japanners die nauwelijks konden fietsen. Maar anyway, het was een mooie route. De volgende dag hebben we afgesproken met Tamara, een oud collega van Sander. Zij verbleef 2,5 week bij haar ouders in Sanur en zij kwam ons opzoeken in Ubud. Met 4 Dutchies zijn we naar Jungle fish in Ubud gegaan, een prachtige infinity pool in de jungle waar je heerlijk kunt relaxen. Op de terugweg kwamen we ongepland bij een hanengevecht terecht. Ofwel locals die op een haan wedden die vervolgens tegen elkaar vechten tot er een dood is. Echt heel zielig, wat we dus zeker niet nog een keer hoefden te zien.
In eerste instantie wilden we ook het Monkeyforest bezoeken, maar we hoorden iets te veel verhalen over bijtende en agressieve apen, dus dit hebben we maar overgeslagen.

Na Ubud zijn we gezamenlijk naar Amed vertrokken om te duiken. Dit schijnt het mooiste duik gebied van Bali te zijn. Ondanks dat we redelijk gehavend waren (Maikel had een oor al 1 week dicht zitten en Sander had buikgriep) hebben we twee prachtige duiken gemaakt. De 1ste duik was een opwarmertje in het coral reef van Amed en de 2de duik was een wrak duik in Tulamben. Daar hebben we langs en door een 128 meter lang wrak gedoken, genaamd de USS Liberty. Dit was een Amerikaans cargo ship dat tijdens de 2de wereldoorlog door een Japanse torpedo is getroffen. Door een vulkaanuitbarsting in Bali is het wrak helemaal richting het strand geschoven, wat het een populaire duikspot maakt.

Na Amed hebben we weer afscheid genomen van Tamara en zijn we met zijn 3'en op dringend verzoek van Renate met een degelijke bootmaatschappij vertrokken naar Gili Trawangan, wat officieel bij Lombok behoort. Gili-T is het party eiland van de 3 eilanden. Dit was in de ochtend al te merken, doordat de locals veelvuldig mushroom cocktails aanboden. Dezelfde avond zagen we het effect ervan, doordat de hoteleigenaren helemaal in trance in de lobby zaten. Tja, apart was het wel, maar ook wel weer grappig. De dag erna wisten de jongemannen geen eens meer dat we met ze hadden gesproken op party van de dag ervoor;)

Op Gili hadden we het geluk dat het full moon was, waardoor er een super gave house party was op het strand, dat begon met zonsondergang en eindigde met zonsopgang de dag erna. Helaas moesten we vroegtijdig de party verlaten omdat de buikgriep van Sander parten speelde. Het voordeel was dat we de dag erna weer fris en fruitig op de prachtige bounty stranden konden liggen om te snorkelen met schildpadden in het kraakheldere water. Wat was het prachtig om met deze beesten te zwemmen in het ondiepe water. Naast het partyen en relaxen op het strand heeft Gili niet veel meer te bieden, dus zijn we na 3 dagen doorgereisd naar zuid Bali; Seminyak en Kuta. Vanuit Seminyak hebben we een mooie scootertocht naar de Buddha-to-Buddha fabriek gemaakt. Eigenlijk was het de Best-to-Buddha fabriek, omdat ze de officiële naam niet mogen hanteren, maar de kwaliteit en de modellen zijn hetzelfde. Bij deze fabriek betaal je 1/4 van de normale prijs en om de economie op gang te houden, hebben Sander en Maikel zichzelf maar getrakteerd op een mooie armband. Verder hebben we in Seminyak vooral op de mooie stranden gelegen en een prachtige sunset mogen aanschouwen bij La Plancha (een zeer bekende beachclub in Spaanse stijl).

In Kuta was het extreem toeristisch met veel dronken Australiërs. Echter was het prima om 1 dag het waterpark te bezoeken met zeer veel spectaculaire glijbanen en om Sander zijns verjaardag te vieren in de Sky Garden, een hele gave club met veel internationale DJ's. Overigens liet Renate geen enkele kans onbenut om in restaurants en kroegen te vertellen dat Sander jarig was. Met als hoogte- en tevens dieptepunt dat Sander met ballonnen aan zijn backpack door de straten moest lopen en midden in het hardrock café op een stoel de Balinese dans moest uitvoeren, wat vervolgens eindigde met een slagroomtaart in zijn gezicht.

Na Kuta zaten de 2,5 week vakantie van Maikel er al weer op. Het blok aan het been was weer weg; gestolen telefoon, gestolen slippers en een ingeslikte bankpas. Je neemt um mee... Nee het was top:) Wij zijn vervolgens met een Grab taxi doorgereisd naar Canggu. Grab is eigenlijk de Aziatische variant van Uber. Deze drivers zijn totaal niet geliefd bij de locals, omdat ze geen belasting afdragen en daardoor onder de prijzen duiken (wat gewoon 1/3 van de prijs scheelt). Onderweg moesten we nog even stoppen, omdat van een andere Grab driver de sleutels waren afgepakt door de locals en onze driver wilde zich er graag even bemoeien. Maar na deze omweg zijn we uiteindelijk in Canggu aangekomen. In dit plaatsje draait alles om het surfen en healthy food, ofwel een heel relaxte sfeer. In Canggu hebben we 2 dagen achtereenvolgend 2 uur surfles genomen en dat is echt meer dan genoeg, want wat is dat zwaar. Doordat de eerste dag bovenverwachting goed ging (ondanks wat gevloek en tegenslagen) op het softboard, mochten we de 2de dag al op een hardboard. Ondanks de ruwe hogere golven hebben we een aantal mooie golven kunnen pakken:) Dit gaf ons voldoende zelfvertrouwen om de dag daarna zelfstandig te gaan surfen. Dus hebben we meteen professionele wet-shirts van Rip Curl en surf zonnebrand aangeschaft, ofwel we zagen ons al helemaal op de golven zweven. Helaas waren de golven te klein, met als gevolg dat we 2 uur lang zelf in de regen en onweer in het water lagen te peddelen. De dag erop zijn we zelfs om 6.00 uur opgestaan, met de hoop dat de golven hoger waren. Ook dit keer was het een tamme bedoeling en hebben we maar een enkele keer kunnen staan. Doordat we beiden zo enthousiast zijn, was dit zeker niet de laatste keer en gaan we het op Bondi beach in Sydney, tussen de haaien weer opnieuw proberen. Alhoewel, hopelijk zijn de golven dan niet verder dan 10 meter vanaf de kant;)

Tussendoor zijn we vanuit Canggu ook nog naar Uluwatu gescooterd, een mooie 2 uur durende rit naar het zuidelijkste puntje van Bali. Hier vind je een van de beste surfspots en surfers van de wereld, wat prachtig was om te zien. Verder hebben we middels een kleine compromis de laatste tempel van de vele in Bali bezocht.

De 4 weken Indonesië zijn voorbij gevlogen en vooral Bali en Gili is ons zeer goed bevallen; lekker eten, een mooie natuur en veel te ondernemen. Ook dit is een bestemming waar we zeker een keer terugkeren.
Nu staat het volgende avontuur weer te wachten, namelijk 2,5 week Maleisië en Singapore. We beginnen in Kuala Lumpur en reizen via het westen omhoog richting de grens van Thailand om vervolgens via het binnenland te eindigen in Singapore. Hopelijk hebben we goed weer, want het is daar momenteel regenseizoen.

Terima kasih dan cepat!!

Foto’s

5 Reacties

  1. Jool:
    28 november 2016
    Ohhh... wat gaat het hard!! Gelukkig hebben jullie veel mooie dingen gezien en gedaan in Indonesie... dat stukje Bondi beach incl. haaien... kunnen jullie dat niet even overslaan? :) of willen jullie graag een selfie met n great white... hihi... veel plezier weer in jullie laatste stukje Azie!!
  2. Sha:
    30 november 2016
    Ik zeg de vriendschap op!! Ik ben TE jaloers!!
  3. Chris, Ingeborg, Laura en Krijn:
    30 november 2016
    Wat een fantastische reis! Wij zijn helemaal NIET jaloers (ahum)!!!
    Leuk geschreven weer en wat een mooie foto's. Geniet nog even, want voor jullie het weten is het weer....
  4. Fred & Monique:
    1 december 2016
    Wederom weer een verhaal om te smullen!
    En het gaat inderdaad allemaal heel erg snel!
    Altijd als er volop genoten wordt.
    Fijne reis nog verder.
    Groetjes van ons.
  5. Lilian:
    4 december 2016
    Wat een mooi verhaal.
    Fijne reis nog verder.
    Groetjes